“Als ik met niets een meesterwerk kon maken dan zou ik dat doen”.

Bedoeld door mij als een ‘Denkmodel’.

Eenieder kan het aanraken en zijn of haar idee erop loslaten. Dat wat niet beschreven is invullen. Wat een power, less is more. Het is een gevoel waar je binding mee moet maken. Het vindt plaats in je brein. En is ontdaan van alle franje die niet iets extra toevoegen. Het oog en onze hersenen, ons hele wezen bestudeerd, een vorm, een object. Discipline is gevraagd, beheersing, balans, rust.

Zelfs weemoed kan zo’n een beeld in ons oproepen. Een beeld van evenwicht in tijd en ruimte. Zijn in het nu, stilte en volheid ineen. Als waan je je op een grote weidse vlakte, voel de warme wind op je huid, overspoelt door geluk. Joseph Beuys omschreef het als, “Denken ist bereits Plastik”.

Bij een bezoek aan het Kröller Müller (1) enkele jaren geleden, werd ik geconfronteerd met enkele beeldjes gemaakt door Inuit uit Canada. De oorspronkelijke bewoners. Hoe ontroerend een verbeelding te zien van een zeehond. Reliëf in zeepsteen. Kracht en eenvoud uitgevoerd in dit materiaal, wat een openbaring. Gemaakt door natuurmensen die één zijn met hun omgeving. Deze zeehond staat voor het overbrengen van hun cultuur. Een alomvattend gezamenlijk gevoel. Aangereikt aan jou, als toeschouwer. Veel meer dan dat, deelnemer! De zeehond als representant van hun zijn. Als ik met niets…, is een zoektocht. Kunst kun je onderscheiden met naar binnen kerende kunst en naar buiten kerende kunst.

Frans Kerkhoff, oktober 2023

1-Kröller Müller Museum in Het Nationale Park De Hoge Veluwe. Otterlo Nederland